آیا تفاوتهای قابل توجهی در مشخصات تغذیه ای بین روشهای مختلف کم آبی پیاز سبز وجود دارد؟

بله ، در مشخصات تغذیه ای تفاوتهای قابل توجهی وجود دارد پیاز سبز کم آب بسته به روشی که برای کم آبی استفاده می شود. سه روش متداول کم آبی بدن خشک کردن هوا ، خشک کردن اجاق گاز و خشک کردن یخ است. هر یک از این روشها بر احتباس مواد مغذی مانند ویتامین ها ، آنتی اکسیدان ها و مواد معدنی تا فضای مختلف تأثیر می گذارد.

1. خشک کردن هوا (یا خشک کردن خورشید)
خشک کردن هوا سنتی ترین روش است ، جایی که پیازهای سبز برای مدت طولانی ، اغلب در زیر آفتاب در معرض هوای گرم قرار می گیرند. این روش مقرون به صرفه است اما می تواند منجر به از بین رفتن برخی مواد مغذی شود.

احتباس مغذی:
ویتامین ها: خشک شدن هوا منجر به بیشترین از بین رفتن ویتامین های حساس به گرما ، مانند ویتامین C و برخی ویتامین های B ، به دلیل قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در معرض گرما و نور خورشید می شود.

مواد معدنی: مواد معدنی مانند پتاسیم ، کلسیم و آهن به طور کلی در هنگام خشک شدن هوا به خوبی حفظ می شوند ، زیرا نسبت به گرما حساس نیستند.

آنتی اکسیدان ها: در حالی که می توان برخی از آنتی اکسیدان ها مانند فلاونوئیدها را حفظ کرد ، قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در معرض نور خورشید می تواند دیگران را تخریب کند ، از جمله کوئرستین (یک آنتی اکسیدان کلیدی موجود در پیاز).

عطر و طعم و بافت: بافت پیازهای سبز خشک شده با هوا می تواند تا حدودی سخت یا شکننده باشد ، که ممکن است در استفاده از آنها در برخی از برنامه ها تأثیر بگذارد. این طعم متمرکز است اما ممکن است برخی از ظرافت های پیاز تازه را از دست بدهد.

2. خشک کردن اجاق گاز
در خشک کردن اجاق گاز ، پیازهای سبز به طور معمول در دمای کم آبی یا فر در دمای پایین ، معمولاً در حدود 120-140 درجه فارنهایت (50-60 درجه سانتیگراد) قرار می گیرند. این روش امکان خشک کردن سریعتر در مقایسه با خشک کردن هوا را فراهم می کند.

احتباس مغذی:
ویتامین ها: خشک کردن اجاق گاز هنوز هم می تواند منجر به از بین رفتن ویتامین C و ویتامین های B شود ، اما قرار گرفتن در معرض گرما اغلب از خشک شدن هوا طولانی تر می شود ، بنابراین احتباس مواد مغذی معمولاً بهتر است.

مواد معدنی: مشابه خشک کردن هوا ، مواد معدنی در هنگام خشک شدن اجاق گاز به خوبی حفظ می شوند و تنها حداقل ضرر دارند.

آنتی اکسیدان ها: زمان خشک شدن سریعتر به حفظ آنتی اکسیدان بیشتر از خشک کردن هوا کمک می کند ، اما هنوز هم ممکن است تخریب ترکیبات حساس مانند کوئرستین وجود داشته باشد.

عطر و طعم و بافت: پیازهای سبز خشک شده با فر به طور معمول بافت یکنواخت تری نسبت به مواد خشک شده با هوا دارند ، اما هنوز هم ممکن است نیش کمی سخت تر داشته باشند. این عطر و طعم قوی و متمرکز است ، اگرچه می تواند مقداری از طعم تازه و ملایم پیاز سبز خام را از دست بدهد.

3. خشک کردن یخ
خشک کردن یخ یکی از بهترین روشها برای حفظ مواد مغذی ، طعم و بافت غذای اصلی در نظر گرفته می شود. در این فرآیند ، پیازهای سبز یخ زده می شوند و سپس رطوبت با یک فرآیند خلاء برداشته می شود ، که فاز مایع را دور می زند و ساختار و مواد مغذی را به طور مؤثر حفظ می کند.

احتباس مغذی:
ویتامین ها: خشک کردن یخ بهترین روش برای حفظ ویتامین C و ویتامین های B است ، زیرا این فرایند در دماهای پایین و بدون قرار گرفتن در معرض گرما یا نور اتفاق می افتد. بنابراین ، پیازهای سبز خشک شده بیشتر ویتامین آنها را حفظ می کنند.

مواد معدنی: خشک کردن یخ همچنین محتوای معدنی پیازهای سبز را به خوبی و با حداقل از بین رفتن پتاسیم ، کلسیم و آهن حفظ می کند.

آنتی اکسیدان ها: خشک کردن یخ کار بسیار خوبی در حفظ کوئرستین و سایر آنتی اکسیدان های موجود در پیازهای سبز است. این امر به این دلیل است که این فرآیند در ترکیبات حساس ملایم تر است و هیچ گرما اعمال نمی شود و از تخریب آن با روش های دیگر جلوگیری می کند.

عطر و طعم و بافت: پیازهای سبز خشک شده با یخبندان دارای بافت سبک و هوایی هستند و بیشتر از سایر روشهای خشک کردن طعم اصلی را حفظ می کنند. هنگامی که مجدداً هیدراته می شوند ، به بافت و طعم پیازهای سبز تازه نزدیک می شوند و آنها را به یک انتخاب محبوب برای برنامه های آشپزی تبدیل می کنند که در آن طعم و بافت بسیار مهم است.

4. مقایسه روشها